Mom...
Last night I saw a mirror in my dream...
I saw me...
I have not grown up mom...
You remember those drops falling on my tiny cheeks when I experienced my first disappointments? Drops which I never cleaned out, keeping them on my cheeks for you to see and heal the pain with a kiss.?
You remember I was believing in tears? in the words they would say?
You remember I was believing they would last on my cheeks till they are seen? They would not disappear till you arrive?
You remember I was believing in waiting, believing in silence, and in a healing kiss?
I saw those tears in my dream mom...again on my cheeks
I am not grown up...I am still believing...
And, here...no one listens to silence mom...
Thursday, November 8, 2012
Wednesday, November 7, 2012
Familiar/ آشنا
غبار روز‌هایی دور روی شانه‌های این ساعتهاست
طعم اشکهایم آشناست
... و همهٔ دلتنگی هایم
همان قدر کوچکند، همان قدر عمیق
! آشناییم با تو چه پیر است... به قدمت من
بوی آغوش مادرم را میدهد گاهی، دست‌های دور از من تو
...و نگاهت، که از آن عشق را باید به تقلا کشف کرد
-----------------------
Familiar
It is the dust of the far days, on the shoulders of these hours
My tears taste familiar
And all my anguishes...
are as small, as deep
How ancient is my familiarity to you... as old as me !
Somewhen, your far-to-me hands, have the scent of my mother's cuddle
and your glance, from which love should be discovered with bouts...
Monday, November 5, 2012
Between dream and waking/میان خواب و بیداری
...امروز
...میان خواب و بیداری
...که چشمهایم هنوز از صداقت بی رحم نور درد می‌کشید
تکه‌های قلبت را دیدم
...امروز...همینجا
...در دورترین نقطه به دیروز‌های من و تو
...در تقلای ساعت‌هایی که مسخ سرابند هنوز
...در گیرودار هرم نفس‌هایی به شماره افتاده
...هرمی خود سوز
دیدم که تکه‌های قلبت در لحظه غوطه ور بود
...تکه‌هایی, به اندازهٔ دردهایی از جنس من
... از جنس تمام من، جنس بودنم
...و لحظه‌هایی, از آن هیچ کس
...اینجا
... میان خواب و بیداری
...همان وقت که دستی غریبه، بی اعتنا و معصوم، درگیر دریدن بود
پاره‌های قلبت را دیدم
: و اندیشیدم
راستی، خواب هاشان به نور, روزی خواهد پرید، و پاره‌های قلب مرا کسی خواهد دید؟
راستی، کسی خواهد اندیشید؟
----------------------------------
Between dream and waking
Today...
Between dream and waking...
When my eyes were still suffering the cruel sincerity of the light....
I saw pieces of your heart.
Today...right here...
In the furthest point to the yesterdays of me and you....
In the bout of hours, yet maudlin with the hypnosis of mirage...
At the middle of the stir of the last breaths' glow...
A self-burning glow...
I saw pieces of your heart floating in the moment...
Pieces as big as pains made of me...
Made of all me, my existence...
And, moments, belonging to no one
Here...
Between dream and waking...
At the time when a stranger hand, indifferent and innocent, was involved in tearing...
I saw pieces of your heart.
And I wondered:
One day, will their dreams be waken up by the light, and will someone see pieces of my heart?
Will someone wonder?
Thursday, November 1, 2012
راست می‌‌گفت سهراب
تنهاییم چه بی کس است
وقتی برای باردیدن از تو هم، اشکهایم بهانه شانه‌هایت را میگیرند
وقتی از تو، تنها به تو می‌توان گله کرد
راست می‌‌گفت سهراب
...همیشه عاشق تنهاست
وقتی برای باردیدن از تو هم، اشکهایم بهانه شانه‌هایت را میگیرند
وقتی از تو، تنها به تو می‌توان گله کرد
راست می‌‌گفت سهراب
...همیشه عاشق تنهاست
Subscribe to:
Posts (Atom)